ΜΥΘΟΙ

Μύθος ονομάζεται καθετί το ανύπαρκτο, το μη πραγματικό, το ανακριβές, η φανταστική διήγηση, συνήθως λαϊκής  προέλευσης, που αναφέρεται ιδίως  σε θεούς και ήρωες  ή στη δημιουργία και  στην εξέλιξη του κόσμου. Μεταδίδεται συνήθως προφορικά από γενιά σε γενιά.

Ο μύθος σύμφωνα με την ανθρωπολογική ερμηνεία του όρου είναι ιερή ή θρησκευτική αφήγηση της οποίας το περιεχόμενο σχετίζεται με την προέλευση ή τη δημιουργία φυσικών, υπερφυσικών ή πολιτιστικών φαινομένων. Η ανθρωπολογική έννοια για τον μύθο διαφέρει από εκείνην που υπονοεί στο περιεχόμενο του μύθου κάποιο ψεύδος. Οι μύθοι διερευνώνται επίσης ως αποσπασματικές πηγές προφορικής  ιστορικής αφήγησης, ως ενδείξεις κοινωνικών αξιών που διαμορφώνουν τον κοινωνικό χάρτη μιας ομάδας ανθρώπων.

Πηγές:

1.    Βικιπαίδεια

2.    Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα

Ένας μύθος για τις Δρακόλιμνες Φλέγγα

Σύμφωνα με το μύθο, ο γιος του Μακεδόνα, Πίνδος, πήγε στην  τοποθεσία που βρίσκονται οι λίμνες, αφότου τον έδιωξαν τα αδέλφια του. Μαζί του είχε το ελάφι του και το δράκο του με το όνομα Λύγκος. Ο Λύγκος στεναχωρήθηκε τόσο πολύ μετά το θάνατο του Πίνδου, που από τα δάκρυά του δημιουργήθηκαν οι λίμνες.  

Μύθοι για τα γεφύρια των Γρεβενών

Κάθε γεφύρι και ένα μνημείο τέχνης, ένας θρύλος, μια ιστορία και ότι απέμεινε που να θυμίζει μίαν άλλη εποχή, 

Στο γεφύρι του Πασά, στον Αλιάκμονα ποταμό στα σύνορα Γρεβενών-Κοζάνης, που ήταν το μεγαλύτερο γεφύρι της Δυτικής Μακεδονίας και ανατινάχθηκε στις 14 Απριλίου 1941 από τους Άγγλους για να μην περάσουν οι Γερμανοί, επικρατούσε ο μύθος της ανθρωποθυσίας, όπου με μαρτυρίες της εποχής «ου προυτουμάστουρας του γκιουφύρ’ στοίχειουσι τ’ γυναίκα τ’». Ο μύθος της κατασκευής του μοιάζει με αυτόν του γεφυριού της Άρτας, όπου θέλει τον πρωτομάστορα να θάβει στα θεμέλια τη γυναίκα του, για να στεριώσει το γεφύρι.

Ένας άλλος μύθος λέει ότι το γεφύρι το έχτισε ο πασάς για να ευχαριστήσει το Θεό, που μία από τις γυναίκες του, σ’ αυτό το σημείο του Αλιάκμονα, γλίτωσε από βέβαιο πνιγμό. 

 «Το γεφύρι του γκαβού» ανάμεσα στο Πρόσβορο και την Αλατόπετρα λέγεται ότι πήρε το όνομα από κάποιον τυφλό που σκότωσαν στο σημείο αυτό.